Ήρθες μιαν άνοιξη, και δεν έφυγες ποτέ..

Ήρθες μιαν άνοιξη, και δεν έφυγες ποτέ..
Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Εκείνο το πρωινό ξύπνησα με μια περίεργη διάθεση σαν να μπήκε η μυρωδιά και η ζωντάνια της άνοιξης μέσα μου. Ήταν βέβαιο ότι κάτι καλό θα μου συνέβαινε. Η διαδρομή για την δουλειά ήταν ήσυχη. Κίνηση μηδαμινή και ήχος μόνο από τ...
Continue reading
0 Shares
Είμαστε κι εμείς που δεν διαπραγματευτήκαμε ποτέ την ψυχή μας..

Είμαστε κι εμείς που δεν διαπραγματευτήκαμε ποτέ την ψυχή μας..
Γράφει η Ηρώ Αναστασίου Είμαστε κι εμείς που δεν διαπραγματευτήκαμε ποτέ την ψυχή μας, γιατί όλα παίζουν κι όλα παίζονται. Είμαστε κι εμείς που την ψυχή μας την μετράμε με αγάπη, με πόνο, με στιγμές, με λύπες, με απουσίες, με παρουσίες, με γνώση και χαμ...
Continue reading
0 Shares
Μισά συναισθήματα, μισές αλήθειες, μισή ζωή..

Μισά συναισθήματα, μισές αλήθειες, μισή ζωή..
Γράφει η Ελένη Τσακίρη Το άλλο μισό. Αυτό δεν ψάχνουμε εναγωνίως όλοι; Ή σχεδόν όλοι! Ποιος όμως είναι αυτός πια πιστεύει σε "μισά"; Μήπως είναι και ένας από τους λόγους που δεν νιώθουμε να ολοκληρωνόμαστε ως άνθρωποι ποτέ; Που πάντα ψαχνόμαστε; Που τί...
Continue reading
0 Shares
Αυτά που ζήσαμε, μας έκαναν κολλητές κι αληθινές..

Αυτά που ζήσαμε, μας έκαναν κολλητές κι αληθινές..
Γράφει η Άντρη Φλουρέντζου "Ότι μας δένει στα παλία είναι οι κακές συνήθειες", θα πούμε μέτα από καιρό όταν ξανασυναντηθούμε… Και ξέρεις τι λένε; Να είστε κακές συνήθειες, να μην μπορούν να σας ξεπεράσουν! Είναι αυτό που μας κάνει κολλητές. Διασκεδάζουμε...
Continue reading
0 Shares
Τα μοναχοπαίδια, δεν μπορείς να τα καταλάβεις..

Τα μοναχοπαίδια, δεν μπορείς να τα καταλάβεις..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Θες να σου πω τι είναι να είσαι μοναχοπαίδι; Όχι για τα πρώτα χρόνια, τα εύκολα.. εκεί που όλα είναι ανέμελα και έχεις την «εύνοια» των γονιών σου. Όχι, εκεί είναι όλα καλά. Ακόμα και στα χειρότερα, είναι καλά. Γιατί είσαι εσύ,...
Continue reading
0 Shares
Δεν φταις εσύ που απογοητεύομαι, φταίω εγώ που συνεχίζω να πιστεύω..

Δεν φταις εσύ που απογοητεύομαι, φταίω εγώ που συνεχίζω να πιστεύω..
Γράφει η Ιωάννα Δαμηλάτη Οι σχέσεις είναι σαν ένα στενό παντελόνι που όλοι θέλουμε να το φοράμε για να αναδεικνύουμε τα κάλλη μας μα δυστυχώς δεν χωράμε όλοι μέσα στο ίδιο νούμερο. Αγαπώ τους ανθρώπους που με περιβάλουν έτσι όπως είναι,όχι έτσι όπως θα ήθε...
Continue reading
1 Shares
Οι προσδοκίες άλλοτε γίνονται ζωή κι άλλοτε απογοήτευση..

Οι προσδοκίες άλλοτε γίνονται ζωή κι άλλοτε απογοήτευση..
Γράφει η Γεωργία Μαυρίδου Οι προσδοκίες κουβαλάνε μαζί τους απογοήτευση. Απογοητεύεσαι όταν τελικά δεν βγαίνουν αληθινές. Κάνεις σχέδια, όνειρα και γκρεμίζονται έτσι απλά γιατί εκεί που περίμενες να καλοδεχτείς την επιτυχία έρχεται η αποτυχία. Αυτό συμβα...
Continue reading
0 Shares
Στο χα πει, μην με παίξεις στα ζάρια, θα με χάσεις..

Στο χα πει, μην με παίξεις στα ζάρια, θα με χάσεις..
Γράφει η Λαμπρινή Νίκου Μ' επαιξες και στο είχα πει! Στο είχα πει, μην με παίξεις στα ζάρια. Δεν με άκουσες και με έπαιξες πολλές φορές , το μόνο που έκανες ήταν να ρίχνεις ζαριές για τα συναισθήματα μου. Στο είχα πει αγάπη μου στις ζάριες σου θα με χάσε...
Continue reading
2 Shares
Να με φλερτάρεις, να σε ερωτεύομαι!

Να με φλερτάρεις, να σε ερωτεύομαι!
Γράφει η Γεώρα Έλα να φλερτάρουμε λίγο. Έλα να παίξουμε με τις λέξεις, όπως μόνο εμείς ξέρουμε. Έλα να τις τοποθετήσουμε με ιδιαίτερο τρόπο στη συζήτησή μας. Με αυτό τον τρόπο που όλοι στην παρέα μας κοιτάζουν γεμάτοι περιέργεια. Γιατί δεν μας καταλαβαίνο...
Continue reading
0 Shares
Πώς μου ήρθε σήμερα και πίστεψα πως θα έρθεις;

Πώς μου ήρθε σήμερα και πίστεψα πως θα έρθεις;
Γράφει η Μάρω Γκούτσια Ησυχία. Σιωπή. Αυτή η υπέροχη σιωπή, η γνώριμη. Είναι νωρίς το πρωί, μόλις που έχει χαράξει. Η θάλασσα φαίνεται λίγο ταραγμένη, έχει νοτιά. Ανοίγω τα παράθυρα, να μπει φρέσκος αέρας στο σπίτι. Με χτυπάει το θυμωμένο αεράκι. Δίπλα ...
Continue reading
2 Shares
Όχι, σήμερα. Όχι, έτσι. Μια νύχτα ακόμα σου λέω..

Όχι, σήμερα. Όχι, έτσι. Μια νύχτα ακόμα σου λέω..
Γράφει η Αγγελική Καμπέρου Τον παρακάλεσε να μείνει για ένα βράδυ ακόμα. Τον παρακάλεσε να κάνει σαν να μην τρέχει τίποτα, σαν να μην μπήκε τίποτα ποτέ στο δρόμο τους. Τον παρακάλεσε να την κοιτάξει για τελευταία φορά όπως την είχε κοιτάξει τότε. Όπως την...
Continue reading
0 Shares
Να τον τιμάς το χωρισμό σου, με θάρρος και αλήθεια.

Να τον τιμάς το χωρισμό σου, με θάρρος και αλήθεια.
Γράφει η Δήμητρα Γιαννοπούλου Να τον τιμάς τον χωρισμό σου. Να τον τιμάς και να τον σέβεσαι. Να μην κρύβεσαι πίσω από ένα κινητό. Να μην βολεύεσαι σε χιλιοειπωμένες δικαιολογίες. Να βρίσκεις το θάρρος να λες " δε σε αγαπώ πια", όπως το έβρισκες και τότε, ...
Continue reading
0 Shares
Load More

Editorial

Τα μοναχοπαίδια, δεν μπορείς να τα καταλάβεις..

Τα μοναχοπαίδια, δεν μπορείς να τα καταλάβεις..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Θες να σου πω τι είναι να είσαι μοναχοπαίδι; Όχι για τα πρώτα χρόνια, τα εύκολα.. εκεί που όλα είναι ανέμελα και έχεις την «εύνοια» των γονιών σου. Όχι, εκεί είναι όλα καλά. Ακόμα και στα χειρότερα, είναι καλά. Γιατί είσαι εσύ,...
Continue reading
0 Shares
Ζητείται επειγόντως ήρωας..

Ζητείται επειγόντως ήρωας..
Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος Ζητείται επειγόντως ήρωας! Ζητείται κάποιος που να εκφράσει τα πνιγμένα συναισθήματα, τον πληγωμένο εγωισμό και την τσαλαπατημένη υπερηφάνεια ενός ολόκληρου λαού που παραπατάει. Ενός λαού που τρομαγμένος παρακολουθεί κοράκια ...
Continue reading
7 Shares
Όταν κλαίει, μια δυνατή γυναίκα..

Όταν κλαίει, μια δυνατή γυναίκα..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Κι ήρθε η μέρα που την είδες να λυγίζει. Την είδες να κλαίει κι αυτή τη φορά δεν μπήκε στον κόπο να κρύψει τα δάκρυά της, δεν μπήκε στον κόπο να φορέσει γυαλιά ή να γυρίσει το πρόσωπό της από την άλλη. Κι εσύ τι έκανες; Την κοί...
Continue reading
5 Shares
Εκείνα τα παράξενα τυπάκια, που ερωτεύτηκαν απόλυτα..

Εκείνα τα παράξενα τυπάκια, που ερωτεύτηκαν απόλυτα..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Παράξενες μέρες. Μια άνοιξη που παίζει κρυφτό με τον ίδιο της το εαυτό κι αυτή η σκόνη να τα κάνει όλα λίγο πιο θολά. Και μέσα στη θολούρα, είναι κι εκείνοι. Εκείνοι οι "πολύ". Εκείνοι που γελάνε πολύ και κλαίνε βουβά. Εκείνο...
Continue reading
1 Shares
Κάποτε που λες, επαναστατήσαμε..

Κάποτε που λες, επαναστατήσαμε..
Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Πριν πάμπολλα χρόνια μια μέρα σαν και τούτη κάπου στην Πελοπόννησο όπως μας έμαθαν στο σχολείο ξεκίνησε μια επανάσταση. Ενάντια σ' ό,τι ζύγωνε το είναι μας για αιώνες. Αφομοιωθήκαμε κι αφομοιώσαμε, ίσως περισσότερο το δεύτερ...
Continue reading
2 Shares
Load More

Featured

Ήρθες μιαν άνοιξη, και δεν έφυγες ποτέ..

Ήρθες μιαν άνοιξη, και δεν έφυγες ποτέ..
Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Εκείνο το πρωινό ξύπνησα με μια περίεργη διάθεση σαν να μπήκε η μυρωδιά και η ζωντάνια της άνοιξης μέσα μου. Ήταν βέβαιο ότι κάτι καλό θα μου συνέβαινε. Η διαδρομή για την δουλειά ήταν ήσυχη. Κίνηση μηδαμινή και ήχος μόνο από τ...
Continue reading

Serendipity

Τέτοια όνειρα θανάτου, ποτέ δεν τα πεθύμησε ανθρώπινο βλέμμα.

Τέτοια όνειρα θανάτου, ποτέ δεν τα πεθύμησε ανθρώπινο βλέμμα.
Γράφει ο Πάνος Σείκιλος Έχω ένα φίλο, που έχει ένα φίλο που πέθανε. Δεν το θέλησε ποτέ, δεν το φαντάστηκε κι ακόμα περισσότερο; Δεν τ' ονειρεύτηκε ούτ' ένα βράδυ πριν κοιμηθεί. Ότι τα όνειρα δε σε ρωτούν, παρά σού καλοκάθονται κι αν τους δώσεις ζωή μονάχα σ...
Continue reading