Μαζί της έμαθες, πώς είναι οι στιγμές που σου κόβουν την ανάσα..

Μαζί της έμαθες, πώς είναι οι στιγμές που σου κόβουν την ανάσα..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Μαζί της έμαθες να βουτάς στα βαθιά. Να αγαπάς τα σκοτάδια και να μην κοιτάς ποτέ πίσω σου να δεις αν είναι εκεί. Ήξερες, πως ήταν πάντα εκεί. Ήξερε, πως εσύ θα έφευγες πρώτος. Ήξερε, πως εσύ θα ξέχναγες πρώτος. Ήξερε, πως εσ...
Continue reading
2 Shares
Να μ’αγαπάς, τις στιγμές που ξεχνάω να μ’αγαπώ εγώ..

Να μ’αγαπάς, τις στιγμές που ξεχνάω να μ’αγαπώ εγώ..
Γράφει η Λιάνα Να μ' αγαπάς. Μόνο αυτό ζητάω. Εκείνες τις στιγμές που ακόμα κι εγώ η ίδια απορρίπτω τον εαυτό μου. Να μ' αγαπάς. Όταν οι αναμνήσεις με κατακλύζουν και χάνομαι στις σκέψεις μου. Να μ' αγαπάς. Όταν οι απουσίες που με σημάδεψαν ξυπνάνε κι αισθά...
Continue reading
0 Shares
Τα καλύτερα ταξίδια τα κάνουμε όταν έχουμε τα πανιά της καρδιάς μας ανοιχτά!

Τα καλύτερα ταξίδια τα κάνουμε όταν έχουμε τα πανιά της καρδιάς μας ανοιχτά!
Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου «Μες σ' αυτή τη βάρκα είμαι μοναχή κι έχω συντροφιά μου κάτασπρο πουλί...» λένε οι στίχοι του Χατζηδάκη. Πόσες βάρκες δεμένες σε λιμανάκια απάνεμα κι άλλες σε φουρτουνιασμένα απόμακρα. Τον κύρη τους περιμένουν να τις ξανοίξει σ...
Continue reading
0 Shares
Θέλω να είσαι εδώ..

Θέλω να είσαι εδώ..
Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη Θέλω να με κρατάς αγκαλιά και να με κρατάς τόσο σφικτά που να μην υπάρχει χώρος στους φόβους μου να τυπώσουν ανάμεσα στα πλευρά μου. Θέλω να με φιλάς και να με φιλάς με τόσο πάθος, που να νιώθω την ψυχή σου να εισβάλλει μέσα μου κα...
Continue reading
0 Shares
Όλα περνούν, μα τίποτα δεν ξεχνιέται πραγματικά.

Όλα περνούν, μα τίποτα δεν ξεχνιέται πραγματικά.
Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη Και περνάει ο καιρός. Και οι πληγές κλείνουν. Δεν αιμορραγούν πια. Επιφανειακά τα σημάδια δε διακρίνονται. Σχεδόν δε φαίνονται. Όμως εσωτερικά οι πληγές συνεχίζουν να "στάζουν" σιωπηλά. Αθόρυβα και ασταμάτητα. Υπάρχουν και θα υπάρχ...
Continue reading
0 Shares
Εκείνοι οι έρωτες που δεν έγιναν ποτέ συνήθεια και ανάγκη..

Εκείνοι οι έρωτες που δεν έγιναν ποτέ συνήθεια και ανάγκη..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Ανάμεσα σε ζωές βολεμένες και επιλογές συμβιβασμένες, ζουν κάτι έρωτες παραξενοι. Τολμηροί, γενναίοι, γραμμένοι από την ίδια τη μοίρα. Δεν έχουν χρόνο, δεν ορίζονται από τόπο. Δεν έχουν τίποτα ροζ, παραμυθένιο και γλυκό μέσα το...
Continue reading
1 Shares
Όλα όσα ένιωσες, έζησες και σκέφτηκες, είσαι εσύ κι εγώ.

Όλα όσα ένιωσες, έζησες και σκέφτηκες, είσαι εσύ κι εγώ.
Γράφει η Σταυρούλα Μαστέλλου Όλα. Όλα εκείνα φίλε μου που σκέφτηκες στις στιγμές που έζησες. Ότι συνέβη μα κι ότι έπλασε ο νους σου. Η αλήθεια των γεγονότων και η φαντασία που έδρασε επάνω τους. Όλα όσα ονειρεύτηκες ένα βράδυ μοναχικό όταν για συντροφιά εί...
Continue reading
0 Shares
Όσο εύκολα δικαιολογείς τον εαυτό σου, ακόμα πιο εύκολα, κρίνεις τους άλλους!

Όσο εύκολα δικαιολογείς τον εαυτό σου, ακόμα πιο εύκολα, κρίνεις τους άλλους!
Γράφει η Ηρώ Αναστασίου Οι άνθρωποι πολύ εύκολα δικαιολογούν τον εαυτό τους  για την κατάντια τους, αλλά όταν η κατάντια δεν έχει το δικό τους όνομα απορούν. Πώς γίνεται να το κάνουν αυτό; αναρωτιούνται... Το δικό μας έχει άλλοθι, του αλλουνού δεν έχει. ...
Continue reading
0 Shares
Η υπερανάλυση, σκοτώνει την ευτυχία!

Η υπερανάλυση, σκοτώνει την ευτυχία!
Γράφει η Βάγια Αγγελακοπούλου Η σκέψη είναι αναμφίβολα το εργαλείο που όταν ενεργοποιείται ο άνθρωπος εξελίσσεται. Είναι η καλύτερη τροφή, με την οποία μπορείς να τροφοδοτήσεις το μυαλό σου. Τι γίνεται όμως όταν η σκέψη, μεταλλάσσεται σε υπερανάλυση; Σας έχ...
Continue reading
1 Shares
Ένα φιλί σου χρωστάω κι αυτό το καλοκαίρι..

Ένα φιλί σου χρωστάω κι αυτό το καλοκαίρι..
Γράφει η Ιωάννα Ντρε Σου χρωστάω ένα φιλί. Το θυμάσαι; Από κείνο το καλοκαίρι. Τότε στην ακρογιαλιά, σε κείνο το beach bar. Βραδάκι ήταν που με πλησίασες με ένα λάγνο και καθηλωτικό βλέμμα και η πρώτη σου κουβέντα ήταν ότι χορεύω πολύ ωραία και με ρώτησες ...
Continue reading
0 Shares
Εσύ, να αγαπάς και να χαμογελάς.. κι η ζωή ξέρει τι θα κάνει!

Εσύ, να αγαπάς και να χαμογελάς.. κι η ζωή ξέρει τι θα κάνει!
Γράφει η Ελένη Σάββα Κοίταξα ψηλά. Είδα τον ουρανό... Ήταν τόσο γαλανός! Καθαρός. Όμορφος! Με ήλιο... Έψαχνα σύννεφα και δυσκολεύτηκα να βρω. Έψαξα όμως πολύ και βρήκα. Άρχισα να τα περιεργάζομαι για να σχηματιστούν στο μυαλό μου σχήματα και εικόνες. Έριξα...
Continue reading
13 Shares
Είναι μεγάλο ρίσκο η σχέση από απόσταση και είναι στο χέρι σου, αν θα μπορέσεις να την αντέξεις

Είναι μεγάλο ρίσκο η σχέση από απόσταση και είναι στο χέρι σου, αν θα μπορέσεις να την αντέξεις
Γράφει η Kathy Lau Και οι δύο σε διαφορετικά μέρη, μήκη και πλάτη της γης. Αν είναι τυχεροί ίσως και στην ίδια χώρα. Η ουσία βρίσκεται στο ενδιάμεσο, που υπάρχει μεταξύ της απόστασής τους. Οι σχέσεις εξ αποστάσεως είναι εξ ορισμού δύσκολες, επίπονες, κάποιε...
Continue reading
1 Shares
Load More

Editorial

Ήταν ακόμα ένας που «δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα»

Ήταν ακόμα ένας που «δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα»
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Άλλη μια γυναίκα στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων. Άλλη μια γυναίκα που θα προστεθεί και θα κάνει των αριθμό των δολοφονημένων γυναικών να εκτοξευτεί. Άλλη μια γυναίκα που δεν έκανε τίποτα παραπάνω από το να βρεθεί την λάθος στιγ...
Continue reading
1 Shares
Το χαμόγελο των παιδιών, είναι η υπερδύναμή τους

Το χαμόγελο των παιδιών, είναι η υπερδύναμή τους
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Μια συμφωνία μυστική να κανεις με τα παιδιά και να τους μιλας για τη υπερδύναμη τους. Να τους μιλας για τη μυστική τους υπερδύναμη που κρύβουν μεσα τους! Σε όλα! Δεν κάνει εξαίρεση αυτή η υπερδύναμη. Δεν διαλέγει λίγους κι εκλε...
Continue reading
1 Shares
Αλήθεια, εσύ που πέταξες χθες την πέτρα στον ξιφία, κοιμήθηκες το βράδυ;

Αλήθεια, εσύ που πέταξες χθες την πέτρα στον ξιφία, κοιμήθηκες το βράδυ;
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Αγαπητέ γονιέ εκείνου που πετροβόλησε τον ξιφία, χθες στην παραλία της Χαλκίδας, ντροπή σου! Ντροπή σου που δεν έμαθες ποτέ στο παιδί σου σεβασμό στο τι είναι ζωή. Ντροπή σου που δεν έμαθες ποτέ στο παιδί σου σεβασμό σε κάθε πλά...
Continue reading
23 Shares
Είναι που ακόμα δεν ξέρω πώς είναι να μου λείπεις, μαμά..

Είναι που ακόμα δεν ξέρω πώς είναι να μου λείπεις, μαμά..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Το τηλέφωνό σου που ακόμα δεν έσβησα από τις επαφές μου Η καρέκλα σου που έβγαλα προσεκτικά στο μπαλκόνι γιατί δεν ήθελα να είναι κανενός άλλου Τα γυαλιά σου, οι ζωγραφιές και το σταυρόλεξό σου με καρφιτσωμένο το στυλό, εκεί, πά...
Continue reading
0 Shares
Είναι κρίμα να είσαι λίγος και μπροστά στην ζωή.

Είναι κρίμα να είσαι λίγος και μπροστά στην ζωή.
Γράφει ο Libertatem ExAnimo Αφού σε κάνουν ευτυχισμένο αυτά που μπορείς να κάνεις γιατί δεν τα κάνεις; Γιατί λαχταρας την μέρα που θα σου πει κάποιος "αν μία ευχή σου εκπληρωνοταν ποια θα ήταν αυτή;" Περιμένεις από μία ερώτηση για να ονειρευτεις, από μία ε...
Continue reading
1 Shares
Load More

Featured

Μαζί της έμαθες, πώς είναι οι στιγμές που σου κόβουν την ανάσα..

Μαζί της έμαθες, πώς είναι οι στιγμές που σου κόβουν την ανάσα..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Μαζί της έμαθες να βουτάς στα βαθιά. Να αγαπάς τα σκοτάδια και να μην κοιτάς ποτέ πίσω σου να δεις αν είναι εκεί. Ήξερες, πως ήταν πάντα εκεί. Ήξερε, πως εσύ θα έφευγες πρώτος. Ήξερε, πως εσύ θα ξέχναγες πρώτος. Ήξερε, πως εσ...
Continue reading

Serendipity

Άνδρος : Η κοσμοπολίτισσα του Αιγαίου

Άνδρος : Η κοσμοπολίτισσα του Αιγαίου
Στην καρδιά του Αιγαίου, οικεία αλλά αρχοντική, ξεχωριστή και πολυπρόσωπη, σε περιμένει να την γνωρίσεις απ' άκρη σ' άκρη!! Άνδρος, ένα νησί που συνδυάζει ό,τι μπορεί να ζητήσεις! Περιπέτεια, ηρεμία.. ό,τι ζητήσεις, μπορείς να το βρεις! Αν είναι απ...
Continue reading