Έλα να φτιάξουμε μια καινούρια κανονικότητα..

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Παράξενες μέρες, δύσκολες, κι αυτή η άνοιξη μοιάζει να μας έχει θυμώσει για τα καλά. 

Μέσα στα μούτρα και την τσαντίλα, μας δοκιμάζει όλους. Λίγο παραπάνω, λίγο παρακάτω. 

Μιλώ με τους ανθρώπους μου. Η καλημέρα, το “τι κάνεις”, το “σε νοιάζομαι” γίνονται πολύτιμα. 

Θέλω την κανονικότητά μου πίσω, μου λέει η Περσεφόνη. 

Ποια είναι όμως η κανονικότητα; Τι κανόνες έχει; 
Ποιος τους βάζει τους κανόνες; 

Ναι, ξέρω, πρωτόγνωρα αυτά που ζούμε, πρωτόγνωρες και οι καινούριες συνθήκες, όμως από το να ψάχνουμε την κανονικότητα που χάσαμε, γιατί δεν φτιάχνουμε μια καινούρια; 

Στο κάτω κάτω ποιος λέει πως η κανονικότητα δεν προσαρμόζεται στα δεδομένα; 

Σήμερα κανονικότητα είναι πως θα ξυπνήσω λίγο πιο αργά και δεν θα ξεκινήσω αγχωμένη τα “πρέπει” της μέρας μου. 
Σήμερα κανονικότητα είναι να πάρω τηλέφωνο τους ανθρώπους μου και να τους πω πως τους αγαπάω. 
Σήμερα κανονικότητα είναι να κάνω σχέδια για το αύριο. Όχι το μακρινό.. όχι! 
Μέρα με τη μέρα. Στιγμή με τη στιγμή. Έτσι θα προχωρήσουμε τώρα. 

Σήμερα κανονικότητα θα κάνω το να σου πω εκείνα που δεν σου είπα χθες. 
Σήμερα κανονικότητα θα κάνω το να πω εκείνα τα ξεχασμένα “σ’αγαπάω” και “μου λείπεις”. 
Σήμερα κανονικότητα θα κάνω την καλημέρα, το χαμόγελο, το πείσμα, την πίστη.
Σήμερα κανονικότητα θα κάνω τις επιλογές μου κι ότι το “τι θα..” και το “όταν θα”

Θα απλώσω νοητά το χέρι και θα κρατήσω. Θα κρατηθώ. 
Γιατί τώρα τα δύσκολα, είναι κοινά. Είναι ίσα. 
Κι εσύ, κι εγώ, θα χτίσουμε μια καινούρια κανονικότητα, μέχρι να περάσει κι αυτή η μπόρα. 

Έλα, προχωράμε!! 
Είσαι μαζί μας;