Γράφει η Katmilamila
Βρέθηκα από σπόντα και γενναιοδωρία στα Key West το ταραχώδες – για μένα- καλοκαίρι του 2001 κι έκτοτε κάθε φορά που νιώθω τα πνευματικά μου τσάκρας να ανοίγουν σαν αερόσακοι λίγο πριν την μετωπική μου με την πραγματικότητα- αγαπώ να μπαινοβγαίνω στον ιδιοφυή και καταθλιπτικό κόσμο του Ernest Miller Hemingway.
Προχτές το βράδυ -μέσα σε ένα ξεχασμένο βιβλίο μου- ανακάλυψα δύο ξερά φύλλα σημύδας. Τα είχα κόψει από το «καταραμένο» σπίτι του Εrnest Hemingway στα Florida Keys. Τότε είχα πει πως εκεί θα πάω ξανά μόνο με τον One and Only της ζωής μου. Να περπατάμε ξυπόλητοι στην μεταξένια άμμο, να πίνουμε bourbon και μαργαρίτες, να ακούμε soul -jazz, να χαζεύουμε αγκαλιά στο ηλιοβασίλεμα, να τρώμε καβούρια και lime pie και να γράφω… Στο θέμα , όμως και το θέμα μας είναι οι σπάνιοι εγκέφαλοι…Οι σπάνιοι εγκέφαλοι που είναι φάροι αναβάθμισης και εξέλιξης…
Ιδιότροπος, αμφιλεγόμενος κι ανατρεπτικός. Βαφτισμένος στο αλκοόλ, εμβληματικός συγγραφέας, πολεμικός ανταποκριτής της «Τορόντο Σταρ», συλλέκτης δραματικών εικόνων και λέξεων, ο Ερνέστος. Περιπετειώδης και πολυτάραχος όσο και οι ήρωες των – συχνά αυτοβιογραφικών- βιβλίων του ο Χέμινγουεϊ επίλεκτο μέλος της αποκαλούμενης «Χαμένης Γενιάς» των Αμερικανών λογοτεχνών στο Παρίσι στις δεκαετίες 1920 και 1930 τελικά τίναξε τα ταραγμένα μυαλά του στον αέρα με μία κυνηγετική καραμπίνα γιατί δεν άντεχε τις φωνές στο κεφάλι του…
Δεν μπορώ να φανταστώ τι σόι άνθρωπος θα βγεις αν στα τρία σου- κατ’ εντολή του πατέρα σου- σκοτώσεις και ύστερα φας έναν σκαντζόχοιρο ή αν η μάνα σου σε έχει κρατήσει ένα χρόνο εκτός σχολείου για να αφοσιωθείς στο τσέλο…
Όρθιος μπροστά στη γραφομηχανή του και τις γυναίκες του
Δεν του άρεσε να τον φωνάζουν με το μικρό του όνομα, προτιμούσε το ‘Papa”, όπως τον φώναζαν οι γιοι του. Ο Papa αγάπησε με πάθος τις ταυρομαχίες, το κυνήγι, τα ταξίδια και τις γυναίκες. Έκανε τέσσερις γάμους. (Για αυτά τα δύο τελευταία και μόνο θα ήθελα να είναι φίλος μου. Έχω, βλέπεις, μία τρελή ανομολόγητη ιδιότυπη αδυναμία προς τους ρημαγμένους…)
Σκέφτομαι πως τον φόβο σου- νομίζω εδώ θα συμφωνούσε μαζί μου ο Papa- μόνο εσύ μπορείς να τον ταίσεις και μόνο εσύ μπορείς να τον καταστρέψεις. Τα τέρατα ζουν μέσα σου και είναι μόνο στο χέρι σου αν θα τα αφήσεις να μεγαλώσουν ή όχι.
Όσο κι αν με το πέρασμα του χρόνου ο Ερνέστος βούλιαζε όλο και περισσότερο στους εθισμούς του, η στοχοπροσήλωση στην συγγραφή δεν τον εγκατέλειπε. Ακόμη και αν είχε λιποθυμήσει από το αλκοόλ το προηγούμενο βράδυ, ξεκινούσε την μέρα του γύρω στις 5.30π.μ. σαν καλοκουρδισμένο ελβετικό ρολόι. Κάθε μέρα.
Ο εκκεντρικός συγγραφέας έγραφε όρθιος στην κρεβατοκάμαρα του! Η αγαπημένη του γραφομηχανή ήταν τοποθετημένη πάνω σε μία στοίβα βιβλία. Έγραφε, σταματούσε και περπατούσε μέσα στο δωμάτιο μέχρι να αρχίσει να ξαναγράφει ενώ οι φήμες λένε πως ήταν ικανός να χαλάσει πάνω από εφτά μολύβια σε μία μέρα καταραμένης έμπνευσης.
«Η ευτυχία σε έξυπνους ανθρώπους είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω», είχε πει ο Ernest Hemingway. Aυτοκτόνησε πριν τα 62 του με κυνηγετική καραμπίνα στις 2 Ιουλίου το 1961 με τον ίδιο τρόπο που είχε αυτοκτονήσει και ο πατέρας του, στη φάρμα τους στο Άινταχο
400 κουνέλια σε μια μέρα κι ένα βραβείο Pulitzer
Εκτός από το αλκοόλ, η συγγραφή,το κυνήγι και οι γυναίκες αποτέλεσαν τη μεγάλη εξομολογημένη τρέλα της ζωής του. Το 1940, έχοντας ολοκληρώσει το αριστούργημα «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», πήρε τους φίλους του, την τρίτη κατά σειρά σύζυγο του και τα δύο από τα παιδιά του και βγήκε για κυνήγι, σκοτώνοντας 400 κουνέλια σε μία μόνο μέρα. Αγαπούσε και το ψάρεμα και δεν είναι καθόλου τυχαίο, πώς ένα από τα σημαντικότερα έργα του «Ο γέρος και η θάλασσα» το 1953, του χάρισε και το βραβείο Pulitzer.
Πες το όπως εκείνος: 10+3 φράσεις του Hemingway που έχουν δύναμη.
Ένας σάκος από κόκαλα και δέρμα φορτωμένος με αρκετά προβλήματα υγείας, καταχρήσεις και κατάθλιψή αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι τελικά στις 2 Ιουλίου, 1961 λίγες ημέρες πριν τα εξηκοστά δεύτερα γενέθλιά του.
Όμως, μας άφησε τα λόγια του. Τα σημαντικότερα αποφθέγματα του Χέμινγουεϊ – με ειδωλολατρική αφοσίωση στην έννοια της ευφυΐας, ακόμη και σήμερα- αποπνέουν ουίσκι και ωμή αλήθεια:
Nα μερικές σκέψεις του που νιώθω ότι μου μιλάνε, σαν να τις ψιθυρίζει με ανάσα που μυρίζει αλκοόλ, αποκλειστικά σε μένα.
1. Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον είναι να τον εμπιστευτείς.
2.Όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι άθεοι.
3.Μερικές φορές, ένας έξυπνος άνθρωπος αναγκάζεται να μεθύσει, για να περάσει την ώρα του με ηλίθιους.
4.Σε ότι αφορά την ηθική, γνωρίζω μόνο ένα πράμα: είναι ηθικό εκείνο ύστερα από το οποίο νιώθεις τον εαυτό σου καλύτερα και είναι ανήθικο, αν νιώθεις χειρότερα.
5.Δεν είναι δύσκολο να κουμαντάρεις τη ζωή , όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις.
6.Να γράφεις μεθυσμένος. Να διορθώνεις ξεμέθυστος.
7.Ποτέ μην κάθεσαι σε τραπέζι όταν μπορείς να σταθείς στο μπαρ.
8.Ποτέ μη μπερδεύεις την κίνηση με τη δράση.
9.Η ζωή κάθε ανθρώπου, ειπωμένη αληθινά, είναι ένα μυθιστόρημα.
10.Ένας άντρας δεν αξίζει να αποκαλείται άντρας, αν δεν πολεμήσει για τους αγαπημένους του, που υποφέρουν.
11.Υπάρχουν πράγματα χειρότερα από τον πόλεμο: η δειλία, η προδοσία και η ιδιοτέλεια.
12. Είμαστε ισχυρότεροι στα σημεία που έχουμε ήδη σπάσει.
13.Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: αυτοί που είναι εύκολο να είσαι μαζί τους, αλλά εξίσου εύκολο να είσαι χωρίς αυτούς και αυτοί που είναι δύσκολο να είσαι μαζί τους, αλλά αδύνατο να ζήσεις χωρίς αυτούς.
Στον τάφο του είναι χαραγμένη η παρακάτω φράση : “Περισσότερο από όλα αγαπούσε την πτώση…τα κίτρινα φύλλα πάνω στις λεύκες, τα φύλλα που επιπλέουν στο ποτάμι, και πάνω από τους ψηλούς λόφους τον μπλε ουρανό…Τώρα θα είναι μέρος τους για πάντα.”…