Γραφει ο Χρήστος Κορφοξυλιώτης
Η απιστία είναι συνώνυμο της στιγμιαίας καυλας. Όλα για αυτόν τον λόγο γίνονται. Όπως ο Πάρης όταν έκλεψε την Ωραία Ελένη και αυτή συναίνεσε για να γίνει η αφορμή του Τρωικού πολέμου, όπως η Κλεοπάτρα με τα πανούργα σχεδία της τύλιξε τον Καίσαρα και τον Μάρκο Αντώνιο για να ξεκινήσει ο Ρωμαϊκός Εμφύλιος πόλεμος. Όλα αυτά γάνωνε σε στιγμές πάθους, αδρεναλίνης και στιγμιαίας “καυλας”. Όλα γίνονται για να γευτούμε τις στιγμές “καυλας”. Όσο πιο ωραίο είναι το πακέτο, τόσο πιο εύκολα ενδίδουμε στον πειρασμό.
Όμως δεν φταίει ο πειρασμός από μόνος του, άλλα και εμείς που ενδίδουμε σε αυτόν. Πόσες φορές μια φωνούλα μέσα μας σπρώχνει να ενδώσουμε, να πούμε ναι στην μοιχεία; Όχι δεν είναι ο διάβολος που κατοικεί μέσα μας. Άλλα εμείς οι ίδιοι είμαστε από μονοί φτερωτοί εκ πεσόντες αμαρτωλοί.
Δεν φταίει κάνεις άλλος ουράνιος ή επίγειος παράγοντας ( διάβολοι, σάτυροι, άγγελοι, Θεοί, δαίμονες και ότι άλλο αθέατο πλάσμα ) εμείς μόνοι μας γινόμαστε οι ηθικοί αυτουργοί αυτού του εγκλήματος. Το μονό ελαφρυντικό που θα δώσω είναι ότι είμαστε άνθρωποι. Όπως οι Θεοί ή ο θεός έχει τα δικά μας προτερήματα και μειονεκτήματα γιατί μας βολεύει να τους πλάθουμε σαν εμάς. Έτσι και εμείς έχουμε μια τάση ότι πιάνουμε να το καταστρέφουμε είτε είμαστε εμείς οι ίδιοι ή άλλοι συνάνθρωπους μας, η φύση, τα ζώα, αντικείμενα και ότι άλλο αγγίζουμε.
Το ελαφρυντικό ας το ονομάσουμε, είναι ότι με βάση την ανθρωπινή Ιστορία υπάρχουν άπειρα παραδείγματα από τα πρώτα χρόνια της ανθρωπότητας μέχρι το σήμερα. Δεν έχει αλλάξει σε ατομικό και παγκόσμιο επίπεδο και επηρεάζει τους πάντες.
Η απιστία γίνεται κάτω από διαφορές συνθήκες, τόπους και γενικά είτε υπό την επήρεια ουσιών, συναισθημάτων ή της παρόρμησης να ενωθείς σαρκικά με έναν άνθρωπο. Μπορεί να μην αισθανθείς κάποιο συναίσθημα, μπορεί όμως για εκείνη την χρονική στιγμή να νιώσεις κάποιο συναίσθημα; Είναι Ανάλογα την ψυχοσύνθεση του ατόμου.
Εν πάσει περίπτωσει η απιστία είναι ένα τεράστιο θέμα που είναι αρνητικό, άλλα υπήρχε θα υπάρξει και δεν αλλάζει. Όσο ο ένας από εμάς δεν κάνει την διάφορα. Είναι λάθος και δεν πρέπει να γίνεται. Όταν φτάσουμε να το κάνουμε αυτό στον σύντροφο μας δείχνει μετέπειτα πόση αγάπη μένει μεταξύ τους. Η αγάπη δεν μετριέται άλλα φαίνεται με τα τεκταινόμενα. Όταν γίνει η απιστία, η αγάπη τι γίνεται;
Join the discussion