Καλύτερα μια ζωή με λάθη, παρά μια άδεια ζωή

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου

Ζωή!
Μια λέξη με χιλιάδες στιγμές, χιλιάδες συναισθήματα κάθε ημέρα, ώρα, λεπτό.  Πώς μπορείς να την ελέγξεις και γιατί να θέλεις;  Μαθαίνουμε κάθε ημέρα και κάτι διαφορετικό, κάτι το οποίο δεν το έχουμε ξαναζήσει ή το έχουμε. Τι σημασία έχει;

Κάνουμε λάθη και μαθαίνουμε από εκείνα. Μαθαίνουμε να μην τα ξανακάνουμε ή τα ξανακάνουμε γιατί ίσως δεν καταλάβαμε καλά. Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως λένε. Καλά τα λένε.  Τι νόημα θα είχε η ζωή αν ήταν κάθε ημέρα ίδια, αν κάθε επόμενη ζούσαμε την ίδια με την προηγούμενη;

Κάνεις λάθη για να μάθεις. Κάνεις σωστά και τα παίρνουν για λάθη. Τι σημασία έχει όλο αυτό; Κάνεις εκείνα λοιπόν που θέλεις εσύ. Όπως και να έχει πάντα κάτι θα βρουν να σου προσάψουν.
Η απάντηση σου πρέπει να είναι μια. Καλύτερα λάθος παρά ένα απόλυτο τίποτα μέσα στη ζωή μου.
Άντε και έκατσες στα αυγά σου και τα μέτρησες όλα ξανά και ξανά. Πως ξέρεις και ποιος σου επιβεβαιώνει πως θα είναι όλα σωστά;

Έλα τώρα, μεγαλώσαμε για να έχουμε αναστολές και χαζούς προβληματισμούς. Πάμε κατευθείαν στη φωτιά και ό,τι γίνει. Τι στο καλό κάνουμε τόσα και τόσα χρόνια. Μαθαίνουμε, μαθαίνουμε από εκείνα που κάνουμε, λάθη ή σωστά. Καλύτερα να κάνεις λάθη παρά να μένεις σε μια ζωή ίδια με όλα εκείνα που σου σερβίρουν για σωστά. Ποιος κρίνει και γιατί τι είναι σωστό ή λάθος;

Εσύ είσαι εκεί για να σε κρίνεις και να κρίνεις πια είναι εκείνα που σε κάνουν να ζεις με τις σωστές ή λάθος επιλογές σου. Καλύτερα να ζεις στα όρια, παρά να κάνεις όλα εκείνα τα ίδια των άλλων. Μα είσαι ξεχωριστός και αυτό που σε κάνει ακόμα πιο πολύ ξεχωριστό είναι ότι τη ζωή έμαθες να τη ζεις μόνος σου και να μαθαίνεις από εκείνη. Καλούπια και τα συναφή δεν σου χωράνε. Κάτι σαν εκείνα τα παλιά μπλουζάκια του αδελφού σου, που μόλις πήγες δέκα στο κότσαρε η μαμά σου, χωρίς να σε ρωτήσει αν σου αρέσουν ή όχι.

Καλύτερη μια ζωή με λάθη παρά μια πεθαμένη ζωή μέσα σε ξένα καλούπια.
Ζήσε!