Η δύναμη και η μαγκιά σου, είναι το χαμόγελό μου αγάπη μου.

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου

Έρχεται η στιγμή που νιώθεις πως χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.

Εκείνη η αμήχανη στιγμή που καταλαβαίνεις πως ίσως αύριο να μην υπάρχεις. Σκληρό και δύσκολο. Καλύτερα θα πω, πως δεν υπάρχουν λέξεις για μια τέτοιου είδους περιγραφή.

Για εσένα; Για τους αγαπημένους σου;

Για όλους. Μα πάνω από όλα για τον αγαπημένο σου. Τον εκλεκτό της καρδιάς σου.

Είναι εκείνη τη στιγμή που το τέρας σου χτυπά την πόρτα και εισβάλει χωρίς καν να σε ρωτήσει. Ποιος είσαι εσύ που θα σε ρωτήσει; Έχει ήδη πάρει την απόφασή του να σε πάρει μαζί του. Και άλλωστε πώς να μην το κάνει; Αφού είσαι αξιολάτρευτη και γλυκιά. Μικρή και όμορφη. Το δέρμα σου μυρίζει ακόμα πούδρα. Πούδρα από εκείνη που σε άλειφε η μαμά σου όταν ήσουν μωρό.

Εσύ;

Εσύ εκείνη την άχαρη στιγμή δεν υπάρχεις πουθενά. Πρέπει να μείνεις μόνη και να σκεφτείς τα επόμενα βήματά σου. Τα βήματα που θα φέρουν μόνο χαμόγελα στο πρόσωπο του αγαπημένου σου.

Οι σκέψεις πολλές! Να τον διώξεις. Να τον κάνει να φύγει. Να…

Δεν είναι αυτό το θέμα σου. Το θέμα σου είναι να τον κάνεις να πονέσει όσο το δυνατόν λιγότερο.

Δεν σε νοιάζει για εσένα. Εσύ ήσουν πάντα δυνατή. Εσύ ούτως ή άλλως έχεις τελειώσει. Το τέρας έχει δέσει το καράβι και σε περιμένει. Περιμένει να σε πάρει μακριά. Μαζί του. Πολύ μακριά. Δεν σου ζητάει να φτιάξεις βαλίτσες. Έτσι και αλλιώς δεν χρειάζονται από δαύτες. Ότι πολυτιμότερο έχεις είναι βαθιά καρφωμένο στο μυαλό σου. Είναι βαθιά χαραγμένο μέσα σου.

Το πρόσωπό του. Τα μάτια του. Η μυρωδιά του. Το άγγιγμά του. Το φιλί του. Η φωνή του!

Έχεις όλα όσα είναι ικανά για να σε κάνουν να περάσεις όμορφα ακόμα και εκεί που θα σε πάει αυτός. Το τέρας.

Δεν θέλεις να σκέφτεσαι άλλο παρά μόνο ψάχνεις να βρεις τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να κάνεις πιο γλυκό τον πόνο για εκείνον.

Εκείνον που σου έδωσε όλες τις χαρές μαζεμένες. Εκείνον που πλημμύρησε την καρδιά σου με τα πιο μεγάλα συναισθήματα. Που πλημμύρησε το μυαλό σου, την καρδιά σου, τα όλα σου μόνο με όμορφες, ιδιαίτερες, μαγευτικές στιγμές.

Είσαι πολύ δυνατή και για αυτό άλλωστε το τέρας ήρθε σε εσένα. Δεν μπορεί εκείνος να το αντιμετωπίσει αυτό. Εσύ είσαι εκεί και για τους δυο σας. Εκείνος πρέπει να χαμογελάει πάντα. Έτσι έχεις μάθει να κάνεις. Να τον κάνεις χαρούμενο, να τον κάνεις ευτυχισμένο.

Τι να πρώτο θυμηθείς τι να ξεχάσεις. Τίποτα δεν θα ξεχάσεις. Θα τα πάρεις όλα μαζί σου και θα προσπαθήσεις να τον κάνεις να μην πονέσει. Να μην πονέσει πολύ.

Η στιγμή αυτή είναι δικιά σου. Μόνο εσύ χωράς εκεί. Το τέρας ήρθε να τα βάλει μαζί σου. Εκείνος δεν χρειάζεται , δεν πρέπει να είναι πουθενά μέσα σε όλο αυτό.

Εξάλλου, εσένα θέλει το τέρας. Εσένα μόνο. Θεέ μου όχι εκείνον. Δεν το αξίζει. Ο πόνος θα είναι αβάσταχτος. Το μονοπάτι δυσβάσταχτο για να το περάσω.

Εκείνος θα είναι καλά και θα συνεχίσει να υπάρχει εδώ μαζί με τους υπολοίπους. Εδώ όπου ανήκει.

Θα συνεχίσεις λοιπόν να φτιάχνεις κομμάτια για τη ζωή του. Για να το την κάνεις πιο εύκολη. Για να πάψει να σε θυμάται. Για να σε θυμάται μόνο να χαμογελάς και να του μιλάς.

Να τους λες «συνέχισε αγάπη μου να χαμογελάς για να μου φωτίζεις τον ουρανό μου. Γιατί όταν θα σταματήσεις να το κάνεις θα πάψω να χαμογελάω και να ελπίζω».

Συνέχισε να είσαι καλά για εσένα. Για εμένα. Για να υπάρχει πάντα μια ελπίδα πως θα ξαναβρεθούμε κάπου, κάπως, όπως και να έχει.

Είσαι, ήσουν και θα συνεχίσεις να είσαι δυνατή για εκείνον.

Μόνο για εκείνον!