Γράφει ο Ηλίας Μαυρόπουλος
Μα τι στο καλό; Τι έχω πάθει;
Θυμάσαι εκείνη τη μέρα που αντάμωσαν ξαφνικά τα βλέμματά μας;
Κάτι έβλεπες στον αέρα, μου είχες πει αργότερα. Θυμάσαι;
Θυμάσαι όταν με ρώτησες μετά από λίγες μέρες, τι ένιωσα;
Ναι, ακόμα έτσι νιώθω όταν σου μιλάω.
Ακόμα τρέμουν τα πόδια και τα χέρια μου. Δεν ντρέπομαι να σου πω επίσης, πως τρέμω ολόκληρος ακόμα και μετά από τόσο καιρό..
Κι εκείνος ο κόμπος στο στομάχι;
Τι παράξενο συναίσθημα..
Άλλωστε στο έχω ξαναπεί, δεν έχω αυταπάτες.
Ξέρω πως δεν θα είμαστε ποτέ μαζί, όμως κράταμε λίγο ακόμα σε παρακαλώ.
Το έχω πραγματικά ανάγκη.
Ξέρω, ζορίζεσαι, όμως μην αφήνεις ακόμα το χέρι μου..
Μην ανοίξεις την παλάμη σου που τόσο σφιχτά κρατάει την καρδιά μου.
Έχει τον ίδιο ρυθμό με τη δική σου, το νιώθεις;
Θα χαθώ αν με αφήσεις τόσο νωρίς, να ξέρεις..