Γράφει η Μ.Π.
Πόσα ποιήματα έχουν γραφτεί για την αγάπη; Όλοι μας προσπαθήσαμε να την πλησιάσουμε, να την αγγίξουμε και την παρομοιάσουμε με την ευτυχία και με δύο ζευγάρια μάτια που θα κοιτιούνται μέχρι τα βαθιά γεράματα!
Υπάρχει όμως και μία άλλη αγάπη, που όσοι την ζούνε κουβαλάνε ένα σταυρό, που προσεύχονται σε αυτόν να είναι καλά όπου και να είναι ο άνθρωπος που αγάπησαν πιο πολύ! Ψυχές φτιαγμένες από αγάπη, περιπλανόμενες, που συναντήθηκαν στην ζωής τους. Τραγούδησαν, ήπιαν, κάψανε τα απωθημένα τους και αναστήθηκαν, αφήνοντας ένα κόσμο, που η αγάπη έχει ταμπέλα και που δεν χωράει πολλούς!
Σε αυτόν τον κόσμο η ψυχή σου ξεχώρισε τον άνθρωπο αυτόν και τον προσδιόρισε με την λέξη αγάπη! Η αγάπη όμως δεν είναι μία λέξη. Έχει πολύ έρωτα μέσα και μέσα σε αυτόν τον έρωτα είσαι έτοιμος να χάσεις τον εγωισμό σου, να έρθεις αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό και να ξαναγίνεις και πάλι παιδί!
Την αγάπη την μετράς στην σιωπή, στην μοναξιά σου, εκεί που ο εαυτός σου είναι ο ίδιος σου δαίμονας, εκεί καταλαβαίνεις αν αγαπάς πραγματικά! Μέσα σε αυτήν την σιωπή, που όταν κλείνεις τα μάτια σου, σου έρχονται όμορφες στιγμές, τόσες όμορφες σαν τον ήλιο που αναδύει από την θάλασσα και φεύγει το σκοτάδι από το μυαλό σου, με το να θυμάσαι αυτά τα μάτια, που σε έκαναν να βλέπεις λίγο πιο πέρα από την σκιά σου και χαμογελάς!
Και αν με ρωτούσαν τι είναι αγάπη, είναι η δύναμη να ξυπνάς κάθε μέρα μόνος, για να μπορείς να κρατάς τις στιγμές σαν να ήταν εχθές, με την ελπίδα του αύριο, αφήνοντας την ψυχή που λάτρεψες ελεύθερη, μέχρι να ξανασυναντηθείτε!