Loading posts...
Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος λένε…

Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος λένε…

Γράφει η Άντζυ Καμπέρου Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος λένε. Και άδικο δεν έχουν θα σου πω εγώ. Άμα και εσύ βρίσκεις συνεχώς τον εαυτό σου να απορεί πώς γίνεται όλοι να απαιτούν αλλά να μην δίνουν, σου έχω νέα, δεν φταις εσύ που δεν καταλαβαίνεις, φτ...
Θα έρχομαι πάντα κι ας γεμίζω ενοχές.

Θα έρχομαι πάντα κι ας γεμίζω ενοχές.

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Παρκάρω το αμάξι μακριά, μην με πιάσει κανένα μάτι, μη και το δουν κοντά στο σπίτι σου και υποψιαστούν, συνδυάσουν.Η ώρα 12:30 το βράδυ και εγώ ντυμένη ακριβώς όπως μου είπες βαδίζω στον άδειο δρόμο.Τα τακούνια μου ηχούν στην ησυχία ...
Φεύγω. Σ’αγαπούσα.

Φεύγω. Σ’αγαπούσα.

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Ζεστό φιλί, σφιχτή αγκαλιά, ένας κόσμος δικός μας αποκλειστικά, ο ήλιος καυτός να ροδίζει τα πρόσωπα μας και η θάλασσα γλυκιά και δροσερή, σκέτη λίμνη, να δροσίζει τα κορμιά μας.Αυτό που ζήσαμε δεν το λες και ολόκληρη ζωή, μα σίγουρα...
Ήξερα πολύ να αγαπώ, μα κάπου στον δρόμο ξέχασα τον τρόπο.

Ήξερα πολύ να αγαπώ, μα κάπου στον δρόμο ξέχασα τον τρόπο.

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Κι αν ποτέ δεν σε αγκάλιασα,αν ποτέ μου δεν σε φίλησα,αν όλα εκείνα τα όνειρα τα έκανες μονάχος σου,σε παρακαλώ συγχώρεσέ με. Αν ποτέ δεν ένιωσες την αγάπη μου,αν βάδιζες μονός τα βράδια σου,αν ήμουν στην ζωή σου χωρίς να είμαι,σε πα...
Είσαι ακόμα εδώ γαμώτο.

Είσαι ακόμα εδώ γαμώτο.

Γράφουν η Άντζελα Καμπέρου και ο Κένταυρος Α Κεραυνοί φωτίζουν τον ουρανό, οι σταγόνες της βροχής τρέχουν στα τζάμια της σκοτεινής αίθουσας, περίπου εβδομήντα άνθρωποι κάθονται διάσπαρτα κάτω απ' τον ομιλιτή. Οι διαφάνειες αλλάζουν πίσω του και δεν βλέπω τι...
Με μυρωδιές από γιασεμί και νυχτολούλουδο..

Με μυρωδιές από γιασεμί και νυχτολούλουδο..

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Σούρουπο σε ένα μέρος ξεχασμένο από τον κόσμο όλο, τα στενά δρομάκια ξεκίνησαν να μυρίζουν γιασεμί και νυχτολούλουδο. Εκείνη περπατάει σαν αερικό, μοιάζει σαν εκείνες οι μυρωδιές να αναβλύζουν από πάνω της.Πυρόξανθες μπούκλες πιασμέν...
Ο έρωτας έχει μόνο την μυρωδιά σου.

Ο έρωτας έχει μόνο την μυρωδιά σου.

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου & ο Κένταυρος Α.  Οι ακτίνες του ήλιου χτυπούν πάνω στον μαρμάρινο πάγκο, αντανακλούν παντού στον χώρο, φωτίζουν κάθε κρυφή γωνιά συνηθισμένη στο σκοτάδι.Ο φρεσκοψημένος καφές γεμίζει το σπίτι αρώματα. Αν είχαν μυρωδιά τα πρωινά ...
Εκείνοι που δεν ξέρουν, λένε πως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή..

Εκείνοι που δεν ξέρουν, λένε πως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή..

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Άκου τώρα κάτι πράγματα, εμείς λέει, βρεθήκαμε την λάθος στιγμή. Ερωτευτήκαμε την λάθος στιγμή.Εμείς έπρεπε, λένε, να βρεθούμε κάποια χρόνια πριν ή ίσως και μετά. Δεν ξέρω ακριβώς, δεν μου έχουν πει.Υποτίθεται πως είμαστε πλασμένοι ο...
Σαν ένα μοναδικό αγκάθι..

Σαν ένα μοναδικό αγκάθι..

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Στο έλεος του νερού που πέφτει μανιωδώς γύρω μου και πάνω μου, με ρούχα μουλιασμένα, με ψυχή δαρμένη στέκομαι ακίνητη.Τα χέρια μου ανοιχτά στο πλάι μου, υποδέχονται τις σταγόνες την μια μετά την άλλη, σαν πέφτουν από τον ουρανό μόνο ...
Μου θυμίζεις εμένα, επικίνδυνα.

Μου θυμίζεις εμένα, επικίνδυνα.

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Χειμώνιασε πια, τούφες χιονιού σαν μαλλί της γριάς από κάποιο λούνα παρκ πέφτουν από τον ουρανό.Σε ένα παρκάκι, πάνω σε ένα παγκάκι, έχουμε κάτσει και πίνουμε μπύρες.Χαζεύουμε το μαγικό τοπίο που σχηματίζεται μπροστά μας σαν μια όαση...