Εξομολογησεις

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Μια καρδούλα στον υπέρηχο του ιατρείου χτυπά δυνατά. Θαρρείς και θέλει να μας υπενθυμίσει ότι "είναι εδώ" μαζί μας. Ένα δάκρυ τρέχει από τα μάτια μου. Θα γίνω για δεύτερη φορά μαμά. Λαχταρούσα τόσο πολύ ένα δεύτερο παιδικό χαμόγελ...

Γράφει η Μαρία Κουτσοπετάλου Πέρασε πολύ καιρός από τότε που μιλήσαμε και συναντηθήκαμε για τελευταία φορά. Χαθήκαμε βλέπεις… Αλλάξαμε και εμείς με τα χρόνια. Δεν είχαμε τίποτα κοινό πλέον, μιας και το δικό μας παραμύθι είχε αρχίσει να ξεθωριάζει για τα καλ...

Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής Έκανα μια κίνηση να φύγω. Ο ηττημένος, άλλωστε, αποχωρεί πάντα πρώτος. Έπειτα το ξανασκέφτηκα. Πήγα κι έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου και γύρισα πίσω στη θέση μου. Ένιωθα αμήχανα. Είχα χρόνια πολλά να πιάσω τον εαυτό μου σε αμηχαν...

Γράφει ο Ηλίας Μαυρόπουλος Ξέρω, μου είχες πει, πως δεν πρέπει να μιλάμε. Θέλεις, μα δεν πρέπει. Το σεβάστηκα. Έκανα ακριβώς ό,τι μου ζήτησες. Με έβαλες να σου υποσχεθώ, πως δεν θα σου τηλεφωνήσω ποτέ. Και αυτό έκανα. Περνούσαν οι μέρες, η μια πιο βασανι...

Γράφει ο Γιώργος Γαλάνης Συγγνώμη... Μια συγγνώμη θέλω να ζητήσω, για όλα αυτά που σου προκάλεσα. Δεν έπαιξα μαζί σου, δεν δείλιασα απέναντι σου, απλά δεν άντεξα να βαδίσω μαζί σου από φόβο και μόνο. Συγγνώμη για όλα αυτά τα οποία σου έταξα, συγγνώμη που...

Γράφει η Μαρία Κυπραίου Αν δεν είσαι εσύ ο έρωτας, τότε ποιος είναι; Αν ο Θεός έρωτας είχε όνομα, για μένα θα ήταν το δικό σου. Το όνομα που θα θυμάμαι μέχρι το τέλος της ζωής μου, το όνομα σου. Αυτό που περιμένω να φανεί στην οθόνη του κινητού, σε ένα τηλέ...

Γράφει η Μαρία Κουτσοπετάλου Σήμερα τσακώθηκα με τους γονείς μου. Τους βαρέθηκα. Τόσα χρόνια δεν κάνουν τίποτα άλλο, εκτός από το να μου λένε τι να κάνω, πως πρέπει να φερθώ, τι πρέπει να σπουδάσω και τι άντρα θα πρέπει να ψάξω να βρω. Δεν τους αντέχω άλ...

Γράφει η Γεώρα Μεγαλώνεις και γίνεσαι ένας υπέροχος εσωτερικά άνθρωπος! Ένας άνθρωπος που είμαι περήφανη να λέω πως είσαι ο μικρός μου αδελφός! Έχουμε περάσει πολλά μαζί. Οι αναμνήσεις είναι χιλιάδες. Όμορφες αναμνήσεις, γεμάτες χαμόγελα, ευτυχία, παιχνίδι,...

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Μόνο αναμνήσεις. Αυτό έχω κρατήσει. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα λιγότερο. Όμορφες αναμνήσεις με παρεάκια σε ουζερί, δυνατό καρδιοχτύπι στα πρώτα τσουγκρίσματα των ποτηριών. Γέλια στα σοκάκια και στραβοπατήματα στο δρόμο της επιστροφής...