Loading posts...
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Δεν υπάρχει το απόλυτο μου είπαν και τους πίστεψα. Δεν υπάρχει το ολόκληρο μου ξαναείπαν και τους πίστεψα και τότε. Και μετά σε συνάντησα. Σε κοίταξα και χαμογέλασα, για όλα εκείνα που πίστεψα από εκείνους που δεν είχαν ερωτευτεί πο...
Continue reading
Γράφει ο Δημήτρης Ξυλούρης Σε μια άλλη πραγματικότητα, απόψε δεν είμαστε χώρια. Απόψε είμαστε μαζί και σε κρατάω μέσα στα χέρια μου. Σου ψιθυρίζω τρυφερά τραγούδια αγαπημένα και σου μιλάω για τα επόμενα ταξίδια μας. Σε μια άλλη πραγματικότητα, δεν έχουμε χωρί...
Continue reading
Ονόμασες «πολύ» το συμβιβασμό σου. Τα περίπου αισθήματα, το αδιάφορο «τώρα», τις σχεδόν σχέσεις σου. Σε ματαιώνεις με κάθε σου ανάσα, γιατί ακόμα κι αυτή δεν την αφήνεις να μπει μέσα στα πνευμόνια σου. Την περιορίζεις, μην τυχόν και περάσει το μήνυμα στον εγκ...
Continue reading
Γράφει η Βάσω Θεοδωρίδου Ο χρόνος που δεν περνούσε με τίποτα, τώρα δεν ξέρεις πως να τον σταματήσεις.Οι μέρες που φάνταζαν ατελείωτες, πέρασαν.Οι χρονιές που θεωρούσες δύσκολες, πέρασαν και αυτές. Γιατί; Γιατί όλα έρχονται και φεύγουν, γιατί όλα περνάνε. Έτσι...
Continue reading
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Εκείνους τους ανθρώπους που δεν σας περιμένουν στην γωνία για να σας τρίψουν στη μούρη κάθε λάθος, κάθε παράβλεψη, κάθε ανασφάλειά σας, να τους αγαπάτε λίγο παραπάνω. Εκείνους που ξέρουν κάθε μικρό (ή μεγάλο) σας ψέμα αλλά σας κοιτο...
Continue reading
Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος “When a man loves a woman”, πολύ μεγάλη κουβέντα αλλά και ένα υπέροχο τραγούδι . Όταν ένας άντρας αγαπά μια γυναίκα: · Δεν την προσβάλλει, δεν την μειώνει δεν την κακοποιεί .· Στα μάτια του είναι η ωραιότερη, η πιο έξυπνη, η πιο καλή,...
Continue reading
  Ξέρεις τι μου έχει λείψει; Μια ξέγνοιαστη Κυριακή, από τις παλιές, εκείνες που είχαν γέλιο κι αθωότητα. Θυμήθηκα πριν λίγες μέρες αυτές τις παιδικές Κυριακές με Καραγκιόζη. Με ιστορίες ξεχωριστές από εκείνες που δεν κυκλοφορούν με το σωρό αλλά ξεχωρίζουν! Κ...
Continue reading
  Γράφει ο Τάσος Ζαννής Το αμάξι άψογα παρκαρισμένοεκεί όπουη άμμος μυρίζει συγκαλυμμένη θλίψη,τα κύματα σκάνε στα βράχια,και τα αστέρια λάμπουν. Χαϊδεύει το κορμί τηςμε τον ίδιο έντονο τρόπο,που ο σκύλος κουνάει την ουρά τουόταν μιλάς. Το χέρι του είναι στο ...
Continue reading
Γράφει η Φύλλις Γκούστη Και μια μέρα θα καταλάβεις, ότι ευτυχία δεν ήταν, ούτε η σούπερ δουλειά, ούτε τα πτυχία, η εμφάνισή σου, ούτε καν, το να βρίσκεσαι σε σχέση.Η ευτυχία, θα συνειδητοποιήσεις, δεν είχε να κάνει με το να ακολουθάς τα πλήθη, να αντιγράφεις,...
Continue reading
Γράφει η Φύλλις Γκούστη Προσποιούμαστε αυτό που δεν είμαστε, για να ταιριάξουμε. Χαλιναγωγούμε τον ενθουσιασμό μας, του εσωτερικού παιδιού μας την χαρά, για να μην τους ξεβολέψουμε. Μπαίνουμε ολόκληροι σε κουτάκια για το πώς θα μιλήσουμε, πώς θα φερθούμε, γι...
Continue reading