Loading posts...
Εκείνοι που θυσίασαν τον εαυτό τους, στο βωμό των “πρέπει” τους..

Εκείνοι που θυσίασαν τον εαυτό τους, στο βωμό των “πρέπει” τους..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Ξέρεις... Υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου που από το πολύ κυνήγι και τα πολλά ζόρια κατέβασαν ρολά και περιόρισαν τις λειτουργίες τους στις απολύτως απαραίτητες. Υπάρχουν άνθρωποι που περιφέρονται σαν καλοκουρδισμένα ρολόγια κι αναπ...
Ο κόσμος δεν αποζητά αυθεντικότητα, μονάχα βολεύεται στο κοινωνικά επιθυμητό.

Ο κόσμος δεν αποζητά αυθεντικότητα, μονάχα βολεύεται στο κοινωνικά επιθυμητό.

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Σιωπάς για να ακούγεσαι, κάπου διάβασα. Μάλλον όχι. Τώρα εδώ σιωπάς για να ακούσεις την αναπνοή σου, για να καταλάβεις αν ζεις. Όταν το κοντέρ σου φτάσει στο μηδέν, τότε ψάχνεις επιβεβαίωση, ότι δεν εγκατέλειψες τα εγκόσμια α...
Αντέχω πολλά ακόμα, το ξέρω γιατί έχω γίνει δυνατή!

Αντέχω πολλά ακόμα, το ξέρω γιατί έχω γίνει δυνατή!

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Ένα τηλεφώνημα. Από το πουθενά και χωρίς λόγο φαινομενικά. Αντίδραση στους δαίδαλους μιας άρρωστης ψυχής που, επειδή η πραγματικότητα σου δεν την περιλαμβάνει, το θεωρεί σαν την καλύτερη δικαιολογία για να κάνει τη ζωή σου άν...
Δώσε στον εαυτό σου την αγάπη και το σεβασμό που χρειάζεται και αξίζει!

Δώσε στον εαυτό σου την αγάπη και το σεβασμό που χρειάζεται και αξίζει!

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Ορίστε κοίτα που φτάσαμε. Πρέπει να βρω τρόπο και χώρο μέσα μου να σε αιτιολογήσω. Εσένα που μου παραμυθιάζεσαι, που θεωρείς ότι ο κόσμος έχει τις αγαθές σου προθέσεις για σύνδεση και μοιρασιά και καλωσορίζεις χαμένες ψυχές, ...
Μόνο όταν νιώσεις αληθινά παίρνεις το ρίσκο να ξεβολευτείς

Μόνο όταν νιώσεις αληθινά παίρνεις το ρίσκο να ξεβολευτείς

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλοπούλου Ξέρεις πως είναι. Γνωρίζεις γιατί γίνεται. Πάλεψες με διάφορα θεριά, φυσικά αλλά και του μυαλού σου γινόμενα. Σε καιρούς ανάποδους και χρόνους κόντρα, που ήθελαν να σε δοκιμάσουν, να μετρήσουν το μπόι σου και την ικανότητα να ...
Αν δεν μπορείς να με καταλάβεις, τουλάχιστον μείνε μακριά μου

Αν δεν μπορείς να με καταλάβεις, τουλάχιστον μείνε μακριά μου

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Απογοητεύομαι. Απογοητεύομαι, γιατί κάποιοι ξεκινούν να σε προσεγγίσουν με τη χαρά και την προσμονή μικρού παιδιού, που γνωρίζει ένα νέο φίλο, που προσθέτει ένα ακόμη χρωματιστό κομμάτι στο παζλ της ζωής του κι εσύ όλο αυτό τ...
Κάποια στιγμή πρέπει να ζήσουμε κι όχι απλά να επιβιώνουμε

Κάποια στιγμή πρέπει να ζήσουμε κι όχι απλά να επιβιώνουμε

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Άλλο ένα απόγευμα σαν τ' άλλα. Σαν αυτά μιας καθημερινότητας, που μοιάζει καρμπόν σε τρεχάλα, σε πρέπει, σε χρόνους που ποτέ δεν αρκούν και φτάνοντας το απόγευμα αντιλαμβάνεσαι ασθμαίνοντας σχεδόν, ότι έφυγε άλλη μία μέρα. ...
Όσος χρόνος κι αν περάσει, θα μου λείπεις πάντα, μαμά..

Όσος χρόνος κι αν περάσει, θα μου λείπεις πάντα, μαμά..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Πάει ένας χρόνος που την κοπάνησες για το δικό σου κήπο, τον γεματο λουλούδια που αγαπάς. Πάει ενας χρόνος που προσπαθώ να αποδεχτώ το οριστικά αμετάκλητο. Είχες βεβαια και νοητά φύγει χρόνια, γιατί δεν άντεξες μάλλον να ζεις...
Είσαι η μοίρα μου κι από τη μοίρα δεν ξέφυγε ποτέ κανείς

Είσαι η μοίρα μου κι από τη μοίρα δεν ξέφυγε ποτέ κανείς

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Ναι, ρε φίλε, εσύ που τάχα μου απορείς και σιωπάς... Εσύ, που κατήργησες όλα τα πριν μου κι ορίζεις όλα τα μετά μου. Καταλύτης! Εσύ, που ήρθες από το πουθενά και μου έδειξες ποια είμαι, ακόμη κι όταν κρύβομαι καλά, για να μην...
Ακόμη ονειρεύομαι ένα καλοκαίρι μαζί σου..

Ακόμη ονειρεύομαι ένα καλοκαίρι μαζί σου..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Ακόμη ονειρεύομαι ένα καλοκαίρι μαζί σου! Ένα καλοκαίρι που μου το χρωστουν οι καιροί κι οι χρόνοι. Με σένα τον ιδανικό ένα που όμοιος σου δεν θα υπάρξει ξανά και το γνωρίζω! Ένα μαζί σου, ένα δραπετευω για το θέλω μας μακρ...