Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
Αγαπημένη μου!
Σου γράφω απόψε ένα γράμμα, με τις αλήθειες μου να παίζουνε στο φως, φανερωμένες και γυμνές όπως σου αξίζουν.
Σου γράφω απόψε γιατί θέλω να στα πω.
Εγώ που λες, δεν ανήκα σε κανέναν.
Όμως, επέλεξα, να είμαι ο άνθρωπος σου!
Επιλογή μου ήταν να σου χαρίσω τον εαυτό μου.
Εγώ που λες αγάπη μου, δεν σου πουλήθηκα, δεν με αγόρασες και δεν με παζάρεψα σε πάγκους και βιτρίνες.
Ήρθα και ακούμπησα σε σένα την ζωή μου.
Εγώ που λες τρελή, μόνος μου με έκανα χαλάλι σου και αυλή σου.
Μόνος σου δώρισα το εγώ μου και ότι έχω.
Τάμα σε σένα έχω κάνει το κορμί μου, μόνος μου σε άφησα να κοινωνήσεις απ΄ τα μέσα μου.
Εγώ που λες ζωή μου, απ΄ όλες εκεί έξω εσένα διάλεξα για να σου δείξω τους βυθούς μου.
Για να σου δείξω τα σωστά μου και τα λάθη μου. Για να σου φανερώσω τα σκοτάδια και το φως μου.
Εσένα πιο πολύ αγάπησα και πόθησα απ΄ όλες!
Βασίλισσα μου!
Εσένα κάθησα στο θρόνο της ψυχής μου.
Και ούτε ένα ευχαριστώ δεν σου ζητάω να μου δώσεις, ούτε ένα απ΄τα λεπτά που δεν μου ανήκουν θα σου κλέψω.
Ούτε ένα απ΄τα σ΄αγαπώ μου δεν μετάνιωσε για σένα, κι αν σου χρωστάω κι άλλα θα στα δώσω!
Κανένα απ΄τα όνειρα σου, ποτέ δεν θα προδώσω και αν το χρειάζεσαι, καινούρια θα σου φτιάξω.
Δεν θα αφήσω να παγώσει η αγκαλιά σου, θα στην γεμίζω κάθε βράδυ με λαχτάρα και φωτιές.
Κανένα δάκρυ σου στο χώμα δεν θα πέσει, θα τα προλάβω και θα τα έχω φυλακτά μου.
Ούτε έναν φόβο σου δεν θα αφήσω να σε σκιάξει, θα τους σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια.
Εγώ λιμάνι μου, δεν ήμουν κανενός.
Εγώ χαρίζω σε ότι αξίζει την ψυχή μου.
Μόνος διαλέγω τους δρόμους που βαδίζω.
Εγώ, κρατάω τους ανθρώπους που μου πρέπουν.
Και όλα τα θέλω μου τα βγάζω έξω στον ήλιο.
Εσύ που λες.
Είσαι εδώ γιατί το αξίζεις!
Εσύ…
Δικό σου με έχεις κάνει!