Θυμήθηκες να πεις “ευχαριστώ” σ’ εκείνους που ήταν δίπλα σου όταν η ζωή έβρεχε ζόρια;

Γράφει η Κέλλυ Σεφέρου

Συχνά, οι δύσκολες αλλά και έντονες στιγμές της ζωής μας πυροδοτούν την επιθυμία να βασιστούμε σε κάποιον. Οι περισσότερες από αυτές τις δύσκολες στιγμές έχουν την δύναμη να μας παρέχουν ευκαιρίες και σημάδια ώστε να ανακαλύπτουμε κάθε φορά ποιά πραγματικά είναι τα όρια μας, πόσο έντονη μπορεί να γίνει η επιθυμία μας για να βρούμε και πάλι την χαμένη μας ευτυχία και τέλος πόσο σημαντικό είναι να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας που να μας στηρίζουν και να μας το δείχνουν έμπρακτα!

Η ζωή δεν γίνεται να είναι πάντοτε εύκολη. Αποτελείται από προκλήσεις, δοκιμασίες και προσδοκίες. Αναπάντεχες στιγμές λύπης αλλά και χαράς. Εκεί που όλα μοιάζουν ‘’μαύρα’’, ξαφνικά μπορούν να γίνουν και πάλι ‘’φωτεινά’’. Εκεί που λες να τα παρατήσεις όλα, προτού προλάβεις να το ξανά σκεφτείς, χρώματα και αρώματα μοναδικά υπέροχα επανέρχονται και πάλι στη μνήμη σου. Παρουσιάζονται μπροστά σου για να σου υπενθυμίσουν πόσο αστείο είναι να αισθάνεσαι μόνος, δυστυχισμένος και ανήμπορος να αντιμετωπίσεις την ζωή. Καταλαβαίνεις πως τελικά είσαι φτιαγμένος για να αντέχεις τα πάντα και δηλώνεις πως είσαι έτοιμος να παίξεις το επόμενο σου χαρτί στο παιχνίδι που λέγεται ζωή! Και εκεί που προσπαθείς να βάλεις την σκέψη σου σε μια τάξη, συνειδητοποιείς πως κάθε είδους δυσκολία αλλά και κάθε είδους στιγμή ευτυχίας που έζησες έως τώρα δεν θα είχε καμία απολύτως αξία εάν δεν υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι για να τα μοιραστείς μαζί τους! Και έρχεσαι στο ζητούμενο της υπόθεσης!

Μόνος θα το περάσω και αυτό; Ίσως αναρωτηθεί κάποιος! Αν χρειαστεί ναι, μόνος. Δυστυχώς δεν έχουν όλοι την τύχη και την χαρά να μοιράζονται τις λύπες και τις χαρές τους σε μικρότερα κομμάτια και σε δυο ή περισσότερες καρδιές. Η ιστορία έχει δείξει πως οι αληθινοί συνοδοιπόροι της ζωής ολοένα και λιγοστεύουν. Περαστικοί πολλοί. Πρόσεξε όμως, εδώ μιλάμε για συνοδοιπόρους. Η έννοια αυτή είναι πολύτιμη. Εάν ανήκεις σε αυτούς που έχουν βρεί τον δικό τους συνοδοιπόρο, εάν έχεις γνωρίσει ανθρώπους που αποκαλείς πραγματικά δικούς σου για να μοιράζεσαι την χαρά σου αλλά και τις στεναχώριες σου, να νιώθεις πραγματικά ευγνώμων και φυσικά να μην το θεωρείς δεδομένο! Κανείς και τίποτα δεν είναι δεδομένο!

Πές σήμερα κιόλας ευχαριστώ σε εκείνον που παρά τις δικές του προσωπικές και καθημερινές δυσκολίες υπήρξε εκεί για εσένα για να ακούσει και τις δικές σου. Πες ευχαριστώ και μια συγγνώμη αν θές σε εκείνη/ον που για το δικό σου καλό ρίσκαρε το δικό του καλό, έβαλε σε δεύτερη μοίρα τις προσωπικές του ανάγκες και ας μην σου το είπε ποτέ. Στο έδειξε. Όχι με λόγια αλλά με πράξεις και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Πές ένα ακόμη ευχαριστώ στον φίλο ή την φίλη που στην ευτυχία σου χάρηκε διπλά και εσύ το αισθάνθηκες αληθινά, δίχως αμφιβολία και δεύτερες σκέψεις.

Στη δύσκολη στιγμή σου θεώρησε δεδομένο να σε στηρίξει και να σου φτιάξει το κέφι, θεωρώντας σημαντικό να σου υπενθυμίσει πως ΕΣΥ αξίζεις όλα τα καλά του κόσμου. Πώς ΕΣΥ ως συνοδοιπόρος της/του θα πρέπει να βαδίζεις στην ευτυχία γιατί μόνο έτσι θέλει να σε βλέπει να ζείς. Είναι αυτός ο φίλος και αυτή η φίλη που τσακωθήκατε, διαφωνήσατε, συγκρίνατε τις δυνάμεις και τις αδυναμίες σας με τον όρο όμως να είστε πάντα πλάι ο ένας στον άλλο. Και αυτό είναι συνώνυμο της φιλίας. Αυτό είναι συνώνυμο της αγάπης. Αυτοί οι άνθρωποι που συνηθίζεις να φωνάζεις ‘’αδέρφια’’ και ας ξέρετε και οι δύο πως δεν είστε, είναι οι άνθρωποι που αξίζει να μοιράζεσαι στιγμές, λάθη και εμπειρίες!

Και τα αδέρφια; Tα πραγματικά αδέρφια; Δεν αξίζουν ένα ευχαριστώ; Εάν είσαι από τους τυχερούς που γνωρίζουν την έννοια της αδερφικής σχέσης θα ξέρεις ήδη πως δεν υπάρχει καλύτερος φίλος, μεγαλύτερο στήριγμα και ιδανικότερη συμβουλή απο εκείνη του αδερφού ή της αδερφής. Τα αδέρφια είναι ο λόγος για να υμνούμε την έννοια της οικογένειας, υπενθυμίζοντας στον εαυτό μας πως τελικά δεν αρκούν μόνο οι εμπειρίες μας αλλά και το πως μεγαλώσαμε μέσα στο σπίτι. Σε εκείνα τα πρόσωπα βλέπουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, στοιχεία του χαρακτήρα μας. Πράγματα ενοχλητικά και χαρακτηριστικά μοναδικά όμοια με τα δικά μας. Η λύπη του αδερφού και της αδερφής μας έχει την δύναμη να μας κόβει στα δυο και η χαρά του/της καταφέρνει να μας ανεβάζει στα ύψη. Σπάνιο και απερίγραπτο συναίσθημα! Ίσως γιατί πρόκειται για μια αγάπη ανιδιοτελή στην οποία οφείλεις χωρίς δεύτερη σκέψη τα περισσότερα ευχαριστώ και ίσως και τις περισσότερες συγγνώμες!

Για το τέλος αφήνω τους γονείς, μιας και έχουν την τιμητική τους. Διαδραματίζουν τον σημαντικότερο ρόλο στη ζωή μας και είναι εκείνοι που έως ένα βαθμό διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας. Είναι εκείνος ο μπαμπάς και εκείνη η μαμά που άλλους τους πλήγωσε πολύ και άλλους τους έμαθε να είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Όποιος και αν είσαι, όποιοι και αν είναι ή ήταν οι γονείς σου, όπως και αν σε μεγάλωσαν ακόμα και αν δεν σου στάθηκαν όσο χρειαζόσουν δεν παύουν να είναι η αιτία που την δεδομένη χρονική στιγμή βρίσκεσαι στη ζωή. Αυτό από μόνο του είναι υπέρ αρκετό και δεν χωράει αμφιβολία. Οφείλεις και εδώ ένα ευχαριστώ.

Ίσως το μεγαλύτερο! Μια συγγνώμη για τις φορές που τους ανησύχησες και πιθανόν μια εξήγηση αλλά και κάποια λόγια τα οποία δεν μπόρεσες ποτέ να εκφράσεις όπως θα ήθελες. Αξίζει να το κάνεις και το ξέρεις καλύτερα από τον καθένα. Ξέρεις επίσης πως μπορείς αλλά το αναβάλεις για κάποια άλλη στιγμή. Άλλωστε χρόνο έχεις λές και ο χρόνος γελάει γιατί εκείνος δεν πρόκειται να σε περιμένει για πάντα. Μπορείς λοιπόν και μάλιστα σύντομα!

Ξεκλειδώσου όσο είναι ακόμα νωρίς! Άνοιξε την καρδιά σου! Χωράει περισσότερη αγάπη από όση φαντάζεσαι! Μην αφήνεις να περνάει μέρα απο τη ζωή σου χωρίς δοτικότητα, αγάπη και ευγνωμοσύνη! Ευγνωμοσύνη για αυτούς που σε αγαπάνε και έχεις την χαρά να έχεις δίπλα σου. Ξέρεις σε ποιούς αναφέρομαι.. Σε αυτούς που σε κάνουν να χαμογελάς περισσότερο και να πονάς λιγότερο στη δύσκολη στιγμή! Σε αυτούς που ενώ γνωρίζεις πως δεν είναι τέλειοι, εσύ αγαπάς και υπερασπίζεσαι τις ατέλειές τους! Γιατί οι ατέλειες τους σε συνδυασμό με τις δικές σου ταιριάζουν τέλεια και όποτε συναντιούνται έχουν την τάση να κουμπώνουν μοναδικά καλά. Αλληλοσυμπληρώνονται και δεν φοβούνται να αντιμετωπίσουν μαζί το επόμενο εμπόδιο και την επόμενη ημέρα. Υπό έναν όρο: Μαζί!

Υ.Γ: Σε εσένα που αγαπώ λοιπόν, χρωστάω χίλια ευχαριστώ! Γιατί όταν έβρεχε ζόρια εσύ έγινες το υπόστεγο που χρειαζόμουν! Και στις χαρές μου εσύ πάλι εκεί.. Συνοδοιπόρος μοναδικός για να μου υπενθυμίζεις πως η αγάπη είναι ο σκοπός μου και η ζωή το ταξίδι που επιλέγω να κάνω μαζί σου!