Αγάπα με χωρίς να με κρίνεις, χωρίς να με δικάζεις, χωρίς να με συγκρίνεις.

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου

Αχ… έλα και πάρε με αγκαλιά!
Να μου γλυκάνεις την καρδιά.
Έλα και δώσε μου το πιο τρυφερό σου χάδι!
Να μου ξυπνήσεις ότι κοιμάται.
Έλα και στάξε μέλι με τη ματιά σου!
Να μου γιατρέψεις ότι απέμεινε.
Έλα και ξάπλωσε πλάι μου!
Να ανασάνω δίπλα σου και πάλι.
Έλα και μείνει εδώ και αγάπα με όπως ακριβώς είμαι!

Εμένα! Όπως είμαι.
Αγάπα με χωρίς να με κρίνεις, χωρίς να με δικάζεις, χωρίς να με συγκρίνεις.
Εμένα! Όπως είμαι!
Να με καταλαβαίνεις.
Να με αφουγκράζεσαι.
Να με αφήνεις ελεύθερη.
Να με καρτερείς στους γυρισμούς μου.
Να μου επιτρέπεις το λάθος.
Να με συγχωρείς.
Να μ’ αγαπάς!
Εμένα! Όπως είμαι!
Με υπομονή.
Με ελευθερία.
Χωρίς εγωισμό.
Χωρίς ανταγωνισμό.
Απαλά, τρυφερά, γλυκά!
Έτσι σ’ αγαπώ κι εγώ!
Έτσι σ’ αφήνω να ανασαίνεις πλάι μου!
Δεν ξέρω άλλο τρόπο…

Πηγή