Οι αναμνήσεις, κάνουν την απώλεια των ανθρώπων μας υποφερτή..
Γράφει η Ειρήνη Αγγελίδη.
Έκτακτη είδηση.
Ο θρύλος του μπάσκετ έφυγε από την ζωή μαζί με το μικρό αγγελούδι του και εφτά ακόμη ανθρώπους. Σημάδεψαν τον παράδεισο και πιάστηκαν στα δίχτυα της αιωνιότητας.
Ένας άνθρωπος που άφησε ιστορία στο μπάσκετ. Ένα κορίτσι που πρόλαβε να γράψει μόνο τον πρόλογο. Και στην είδηση αυτή, έρχονται μνήμες από εκείνους που έχουν φύγει.
Σε ένα παράλληλο σύμπαν, οι άνθρωποί μας είναι καλά. Όμορφοι, υγιείς, χαρούμενοι, με όμορφα καθαρά ρούχα και χτενισμένα μαλλιά, χαμογελαστοί μακριά από τις αναποδιές και τις δυσκολίες της ζωής.
Έτσι πρέπει να τους έχουμε στο μυαλό μας!
Η απώλεια είναι σκληρή και ίσως κάποιες μεγάλες απώλειες της ζωής να μας χαράζουν για πάντα την ψυχή αφήνοντας ένα κενό που δεν κλείνει ποτέ.
Δεν κλείνει παρά μονάχα καλύπτεται από ένα λεπτό σεντόνι, ίσα ίσα για να μην κρυώνει η καρδιά. Καλύπτεται από τον χρόνο. Αυτόν τον γιατρό που όλοι μας έχουμε τόσο πολύ ανάγκη. Κανείς μας δεν ξύπνησε “κάθε” επόμενη μέρα και ήταν καλά!
Όμως όσο περνάνε τα χρόνια οι καλές αναμνήσεις είναι τόσες πολλές και τόσο όμορφες που μέσα σου ο άνθρωπός σου είναι τόσο ζωντανός όσο ποτέ, τόσο γιατί από μέσα σου κανείς δεν μπορεί να στον “κλέψει”!
Θα είναι για πάντα δικός σου, φύλακας άγγελος!