Όταν αξίζει, κι οι χωρισμένοι γιορτάζουν και το απολαμβάνουν!
Γράφει η Ιωάννα Ιακωβίδη
“Οι χωρισμένοι δε γιορτάζουνε ποτέ…” Πόσοι δεν το τραγούδησαν πιωμένοι γεμάτοι πάθος και καημό στα μπουζούκια, στα μπαράκια και στο αμάξι τους.
Πόσοι δεν ταυτίστηκαν και δεν το αφιέρωσαν ξημέρωμα μέσω τηλεφώνου χωρίς να πουν λέξη στον παραλήπτη της άλλης γραμμής.
Κι όμως… Είναι το μεγαλύτερο ψέμα όλων των εποχών!
Υπάρχουν σχέσεις που τερματίζουν και αντιλαμβάνεσαι πως είσαι καλύτερα.
Ναι, αγάπησες και έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό, πίστεψες πως αν χωρίσεις η ζωή σου θα τελειώσει, δε θα μπορέσεις να αγαπήσεις ξανά και έγινες ένα με μπουκάλια αλκοόλ τραγουδώντας το άσμα των χωρισμένων που δεν γιορτάζουνε ποτε ή το “η ζωή εδώ τελειώνει σβήνει το καντήλι μου”, έζησες το δράμα σου, αν εισαι γυναίκα είδες λαι πέντε – έξι φορές το “pretty woman”!
Είναι το αντίστοιχο των παραπάνω ασμάτων σε ταινία, όλοι το ξέρουν αυτό, χωρίζεις; βλέπεις την ταινία και κλαις τρώγοντας παγωτό.
Αν είσαι άντρας, βγαίνεις με τους φίλους σου, τη βρίζεις την αχάριστη με μουσική υπόκρουση το άσμα της Άντζελας, συν το “στην υγειά της αχάριστης” πίνοντας ουίσκι, από το καλό, δε ξέρω ποιο είναι, εμείς πίνουμε κρασί ή βότκα ή λικέρ.
Είναι ένα στάδιο που περνάνε σχεδόν όλοι οι φρέσκο χωρισμένοι, σχεδόν λέω γιατί υπάρχουν και αυτοί/αυτές που χωρίζουν και απεγκλώβισαν τον εαυτό τους απο μια σχέση βασανιστική, που δεν περνούσαν καλά.
Αλλά κι όσοι ζουν ΤΟ δράμα, κάποια στιγμή συνειδητοποιούν πως τελικά δεν ήταν και τόσο δράμα.
Στην πορεία καταλαβαίνουν πως, ναι μεν είχαν συναισθήματα, είχαν επενδύσει στη σχέση αυτή, είχαν ονειρευτεί τη ζωή μαζί τους, όμως αν τους άξιζε θα χώριζαν ή μετρούσαν οι ίδιοι όσο νόμιζαν θα τους φερόταν άσχημα, αχάριστα και με υποκρισία;
Η απάντηση είναι όχι.
Καμιά φορά λοιπόν χωρίζεις και γιορτάζεις, κάνεις πάρτυ, μαζεύεις τις φίλες σου και το γλεντάς.
Ξέφυγες κάποια σχέση που μόνο στεναχώρια σου έφερνε, καταπίεση ίσως, καμιά φορά και “εξαπάτηση”, τέλος πάντων δε σου άξιζε. Μπορεί να μην το είχες καταλάβει λόγω συνήθειας, που είναι το χειρότερο πράγμα.
Έτσι δεν είναι πάντα ένας χωρισμός στεναχωρος και είσαι καλύτερα μετά.
Δεν είναι κακό, μη νιώθεις τύψεις.
Να είσαι καλά είναι το ζητούμενο κι αυτό καμιά φορά είναι χωρίζοντας έναν άνθρωπο που σε κρατάει πίσω.
Και πάντα υπάρχει και το “θα περνάω καλά ” Ή το “οινόπνευμα φθηνό”…